Choroby tarczycy to jedne z najczęściej występujących schorzeń dzisiejszych czasów. Jedną z nich jest niedoczynność tego niewielkiego, ale jakże istotnego narządu. Choroba ta występuje zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Jedną ze składowych części leczenia jest odpowiednie żywienie. Jak powinna wyglądać dieta w niedoczynności tarczycy? Co warto jeść chorując na

Niedoczynność tarczycy to powszechne schorzenie endokrynologiczne, które dotyka istotny odsetek społeczeństwa. Jest to choroba o różnorodnym obrazie klinicznym, co sprawia, że nie zawsze jest łatwa do zdiagnozowania. Jakie objawy psychiatryczne mogą wynikać z niedoczynności tarczycy? Co robić w razie ich wystąpienia? Autor: Getty Images Spis treściNiedoczynność tarczycy - co to za schorzenie?Niedoczynność tarczycy a depresjaNiedoczynność tarczycy a zaburzenia lękoweNiedoczynność tarczycy a zaburzenia obsesyjno-kompulsyjneNiedoczynność tarczycy a fobieNiedoczynność tarczycy i uogólnione zaburzenia lękoweEncefalopatia Hashimoto - co to jest?Encefalopatia Hashimoto - objawy kliniczneNiedoczynność tarczycy i zaburzenia psychiatryczne - podsumowanie Niedoczynność tarczycy - co to za schorzenie? Istotą niedoczynności tarczycy jest niedobór hormonów produkowanych przez ten gruczoł dokrewny. Mowa tutaj o tyroksynie i trójjodotyroninie, które odgrywają kluczową rolę przede wszystkim w regulacji naszego metabolizmu, ale także w procesach wydzielania innych hormonów - na przykład hormonu wzrostu (czyli somatotropiny), jak i glikokortykosteroidów produkowanych przez nadnercza. W medycynie najczęściej mamy do czynienia z pierwotną niedoczynnością tarczycy, czyli defektem samej tarczycy. Warto w tym miejscu wspomnieć, że najczęstszą przyczyną pierwotnej niedoczynności tarczycy jest choroba Hashimoto, czyli schorzenie o podłożu autoimmunologicznym. W celu oceny wydolności tarczycy wykonuje się oznaczenie poziomu jej hormonów we krwi. Ważne jest również określenie stężenia hormonu TSH - jest to tak zwany hormon tropowy, który odpowiada za pobudzanie tarczycy do produkowania tyroksyny i trójjodotyroniny. TSH (czyli hormon tyreotropowy) produkowany jest przez przysadkę mózgową. Niedoczynność tarczycy - objawy choroby Symptomy, które są kojarzone z niedoczynnością tarczycy to przede wszystkim: przyrost masy ciała; senność i ogólne spowolnienie; dokuczliwe uczucie zimna; sucha skóra; zaparcia; zmniejszenie częstości pracy serca (czyli w medycznym nazewnictwie bradykardia); zmęczenie i osłabienie. Można zdecydowanie powiedzieć, że niedoczynność tarczycy to schorzenie wieloukładowe, a jego objawy mogą być naprawdę różnorodne i dotyczyć również naszej psychiki. Niedoczynność tarczycy a depresja Jak pokazują doniesienia naukowe, niedoczynność tarczycy (a szczególnie jej autoimmunologiczne zapalenie, czyli choroba Hashimoto) sprzyja wystąpieniu zaburzeń depresyjnych. Przypomnijmy sobie podstawowe objawy, które mogą świadczyć o rozwijającej się depresji. Należy do nich przede wszystkim: pogorszenie nastroju; utrata zdolności do odczuwania radości (anhedonia); utrata zainteresowań; zmniejszenie aktywności i wzmożona męczliwość. Co ważne, niedoczynności tarczycy może towarzyszyć ciężka i oporna na leczenie depresja, nazywana depresją atypową. Charakteryzuje się ona nieco innymi objawami, które obejmują zmienność nastroju, zwiększoną senność oraz wzmożony apetyt. Depresja w chorobie Hashimoto - przyczyny Z czego wynika zwiększone ryzyko wystąpienia zaburzeń depresyjnych w autoimmunologicznej niedoczynności tarczycy? Jak pokazują publikacje naukowe, mogą być za to odpowiedzialne przeciwciała przeciwtarczycowe, wykrywane u osób cierpiących na chorobę Hashimoto. W badaniach naukowych dowiedziono, że zwiększony poziom tych przeciwciał koreluje z ryzykiem zachorowania na depresję. Można więc przypuszczać, że przeciwciała te mają znaczenie w patogenezie zaburzeń depresyjnych w przebiegu niedoczynności tarczycy. Niedoczynność tarczycy może również zwiększać ryzyko wystąpienia depresji poporodowej. Niedoczynność tarczycy a zaburzenia lękowe Zaburzenia lękowe to częsta przypadłość - uznaje się, że mogą one występować nawet u 10 proc. populacji. Zaburzenia lękowe to stany nazywane niegdyś nerwicami, mające przede wszystkim podłoże emocjonalne. Nerwice często wiąże się z traumatycznymi przeżyciami z przeszłości, w tym dzieciństwa. Badania dowodzą, że osoby chorujące na niedoczynność tarczycy (przede wszystkim chorobę Hashimoto) częściej, niż inni cierpią na zaburzenia lękowe. Jakie zaburzenia z tej grupy częściej dotykają tych pacjentów? Niedoczynność tarczycy a zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne Zaburzeniem z grupy nerwic, które istotnie częściej występowało u pacjentów z niedoczynnością tarczycy były zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Na obraz kliniczny tej choroby składają się natrętne myśli, które uporczywie nawracają - nazywane są one obsesjami oraz uczucie przymusu wykonywania pewnych czynności - to zjawisko z kolei nazywamy kompulsjami. Przykładem zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego jest wielokrotne mycie rąk w obawie przed drobnoustrojami. U osób z tym zaburzeniem psychicznym mogą wystąpić nawet uszkodzenia skóry rąk. Niedoczynność tarczycy a fobie Kolejne badania, jakie warto przedstawić dotyczą związku pomiędzy chorobą Hashimoto a występowaniem fobii. Mianem fobii nazywamy silny lęk przed kontaktem z danym obiektem lub sytuacją. Pacjent z fobią ma świadomość irracjonalności odczuwanego lęku, jednak nie może zapanować nad tymi emocjami. Szczególnie rozpowszechnioną fobią jest fobia społeczna, której istotą jest odczuwanie silnego lęku podczas ekspozycji społecznej, czyli na przykład w sytuacji konieczności publicznego wystąpienia. Autoimmunologiczna niedoczynność tarczycy zwiększy ryzyko pojawienia się zaburzeń o charakterze fobii. Niedoczynność tarczycy i uogólnione zaburzenia lękowe Na początku tego akapitu warto wyjaśnić sobie czym są uogólnione zaburzenia lękowe. Istotą tego schorzenia jest ciągłe odczuwanie lęku i niepokoju, a także odczuwanie zagrożenia bez uchwytnej przyczyny. Aby rozpoznać tę jednostkę, odczucia te muszą trwać przynajmniej przez 6 miesięcy. Uogólnionym zaburzeniom lękowym mogą również towarzyszyć objawy ze strony somatycznej - na przykład bóle brzucha, czy odczuwanie bólu w różnych, innych lokalizacjach. Doniesienia naukowe pokazują, że uogólnione zaburzenia lękowe częściej występują u osób dotkniętych autoimmunologiczną niedoczynnością tarczycy. Encefalopatia Hashimoto - co to jest? Mianem encefalopatii Hashimoto nazywamy występowanie zaburzeń ze strony układu nerwowego u pacjentów z autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy. Uważa się, że za nieprawidłowości te odpowiadają przeciwciała przeciwtarczycowe, które wykrywane są w płynie mózgowo-rdzeniowym. Zaburzenie to ma więc podłoże autoimmunologiczne i wynika z nieprawidłowości immunologicznych. Encefalopatia ta częściej występuje u kobiet, a jego przebieg charakteryzuje się okresami zaostrzeń i poprawy stanu klinicznego. Encefalopatia Hashimoto dobrze reaguje na leczenie sterydowe, czyli leczenie wyciszające układ immunologiczny, co podkreśla tylko istotę zaburzeń autoimmunologicznych w patogenezie tego schorzenia. Encefalopatia Hashimoto - objawy kliniczne Jakie objawy towarzyszą encefalopatii Hashimoto? Należy wymienić w tym miejscu przede wszystkim: zaburzenia świadomości - czyli zaburzenia odbierania bodźców, pochodzących ze środowiska, jak i zaburzenia odbierania własnej osoby; zaburzenia funkcji poznawczych - na przykład zaburzenia koncentracji czy zaburzenia pamięci; epizody udaropodobne - mogą mieć przykładowo postać porażenia mięśni po jednej stronie ciała czy zaburzeń czucia; ogniskowe zaburzenia neurologiczne - ich przykładem są zaburzenia widzenia; drżenia; napady padaczkowe; zaburzenia mowy; zmiany zachowania; psychozy - mogą wystąpić omamy, czyli nieprawidłowe odbieranie bodźców zmysłowych, ale również urojenia, czyli obecność myśli o nieprawidłowej treści. Przykładem urojeń, które mogą występować w przebiegu encefalopatii Hashimoto, są urojenia prześladowcze - pacjent jest wówczas przekonany, że np. ktoś go śledzi i chce mu zaszkodzić; zmiany osobowości; bezsenność lub nasilona senność; osłabienie i nasilone zmęczenie. Niedoczynność tarczycy i zaburzenia psychiatryczne - podsumowanie Podsumowując, osoby cierpiące na niedoczynność tarczycy są bardziej narażone na występowanie zaburzeń psychicznych. Z tego względu endokrynolodzy, jak i lekarze rodzinni sprawujący opiekę nad tymi pacjentami powinni być wyczuleni na możliwość wystąpienia takich zaburzeń. Wyrównanie gospodarki hormonalnej, czyli osiągnięcie prawidłowych wartości hormonów tarczycy we krwi nie oznacza, że taki pacjent nie jest już narażony na możliwość pojawienia się zaburzenia psychicznego. W przypadku podejrzenia choroby psychicznej warto przekonać pacjenta do konsultacji psychiatrycznej i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia. Zaburzenia psychiatryczne istotnie obniżają jakość życia pacjentów, dlatego tym bardziej warto szybko rozpocząć odpowiednie leczenie. Nie zawsze konieczna będzie terapia z wykorzystaniem leków, gdyż w wielu przypadkach - na przykład w sytuacji zaburzeń lękowych, wystarczającym leczeniem jest zazwyczaj psychoterapia. lek. Katarzyna Banaszczyk Absolwentka kierunku lekarskiego Collegium Medicum w Bydgoszczy, UMK w Toruniu. Aktualnie realizuje lekarski staż podyplomowy. Autorka artykułów naukowych oraz wielu artykułów edukacyjnych, których celem jest rozpowszechnianie wiedzy medycznej.

Przyczyną nadczynności tarczycy mogą być choroby autoimmunologiczne (Hashimoto, Graves-Basedov) lub nowotwory. Walka z tym stanem opiera się na lekach hamujących syntezę T3 i T4 oraz na jodzie. Czasami koniecznie jest zastosowanie radioterapii lub resekcji (wycięcia) całej tarczycy lub jej części. Niedoczynność tarczycy Nadczynność i niedoczynność tarczycy to schorzenia, z jakimi na co dzień spotyka się wielu lekarzy rodzinnych. Jednakże pomimo częstego występowania dolegliwości ze strony tarczycy, objawy nadczynności i niedoczynności bywają przez pacjentów mylone. Jakie są różnice pomiędzy niedoczynnością a nadczynnością tarczycy? Chora tarczyca: objawy nadczynności i niedoczynności Choroby tarczycy stanowią poważny problem medyczny. Szacuje się, że na zaburzenia w funkcjonowaniu gruczołu tarczycy cierpi ponad 300 mln ludzi na całym świecie. W Polsce objawy chorobowe związane z tarczycą może odczuwać nawet 20 proc. społeczeństwa, z czego większość stanowią kobiety. Najczęściej występującym zaburzeniem jest niedoczynność tarczycy (hipotyreoza), czyli stan, w którym tarczyca nie produkuje i nie wydziela odpowiedniej ilości hormonów, niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Na hipotyreozę choruje 5-7 proc. kobiet i około 1 proc. mężczyzn. Obok niedoczynności funkcjonuje pojęcie nadczynności tarczycy (hipertyreozy), czyli stanu odwrotnego, charakteryzującego się nadmierną produkcją hormonów przez ten gruczoł. Mimo, że nadczynność i niedoczynność tarczycy mają odmienne objawy, są często przez pacjentów mylone. Chorym trudno zapamiętać, które schorzenie tarczycy objawia się przyrostem wagi, a które spadkiem. W którym obserwuje się wzmożoną senność, a które cechuje się nerwowością i problemami z zasypianiem. Różnice między nadczynnością i niedoczynnością tarczycy Uściślając, niedoczynność tarczycy jest zespołem objawów, związanym z niedoborem hormonów, które prowadzi do uogólnionego spowolnienia tempa metabolizmu. Do objawów niedoczynności tarczycy zaliczają się: zaparcia, zwiększenie masy ciała niezwiązane ze wzrostem apetytu, wodobrzusze, bradykardia (spowolnienie pracy serca), zmniejszona tolerancja wysiłku, płyn w worku osierdziowym, niedokrwistość, senność, zaburzenia pamięci i koncentracji, spowolnienie ruchów i mowy, osłabienie siły mięśniowej, obfite miesiączki i cykle bezowulacyjne u kobiet, sucha, łuszcząca się skóra, obrzęki tkanki podskórnej i pogrubienie rysów twarzy, suche, łamliwe i nadmiernie wypadające włosy. Z kolei nadczynność tarczycy charakteryzuje się nadmiarem hormonów tarczycy we krwi, który skutkuje przyspieszonym metabolizmem organizmu. Do podstawowych objawów nadczynności tarczycy zaliczają się: tachykardia (przyspieszenie pracy serca), spadek masy ciała, rozdrażnienie, nerwowość, niepokój, drżenie rąk, biegunki, bezsenność, wytrzeszcz oczu, nadmierna potliwość, skąpe miesiączki, wole (powiększenie tarczycy). Niedoczynność a nadczynność tarczycy – diagnostyka Trudności pacjentom sprawia nie tylko usystematyzowanie wiedzy na temat objawów nadczynności i niedoczynności, ale także diagnostyka schorzeń tarczycy. O ile wielu chorych wie, że diagnozę stawia się zazwyczaj na postawie wyników badań laboratoryjnych mających na celu oznaczenie stężenia hormonu TSH w surowicy krwi, to w wielu przypadkach problemem jest rozszyfrowanie, czy podwyższone wartości świadczą o nadczynności czy niedoczynności. TSH to hormon przysadki mózgowej, który pobudza tarczycę do produkcji i wydzielania hormonów. Warto zapamiętać, że poziom TSH wzrasta w warunkach niedoboru hormonów tarczycy i obniża się w sytuacji nadmiaru tych hormonów. Innymi słowy poziom TSH jest wysoki przy niedoczynności tarczycy i niski przy nadczynności. Sprawa jednak nie jest tak prosta jak mogłoby się wydawać. Jeśli niedoczynność tarczycy jest wynikiem dysfunkcji samego gruczołu tarczowego (niedoczynność pierwotna), to w wynikach badań prawdopodobnie zaobserwujemy wzrost TSH. Jednak oprócz niedoczynności pierwotnej wyróżnia się także niedoczynność wtórną, będącą wynikiem zaburzeń na osi podwzgórze-przysadka, która nie prowadzi do wzrostu stężenia TSH. Z tego powodu lekarze zlecają pacjentom wykonanie badań dodatkowych na oznaczenie stężenia hormonów tarczycy (fT3, fT4) w surowicy krwi. Jak leczyć nadczynność i niedoczynność tarczycy? Różnice pomiędzy nadczynnością a niedoczynnością tarczycy widoczne są także w sposobie leczenia tych dolegliwości. Niedoczynność tarczycy leczy się poprzez uzupełnianie niedoboru hormonów. Pacjenci przyjmują głównie lewotyroksynę. Z kolei nadczynność tarczycy leczy się tyreostatykami, które hamują produkcję hormonów tarczycy (T3 i T4). Wielu lekarzy wprowadza także leczenie uzupełniające z użyciem leków β- adrenolitycznych, glikokortykosteroidów oraz leków uspokajających. Zastosowanie znajdują także bardziej radykalne metody – leczenie chirurgiczne lub terapia jodem promieniotwórczym. Z niedoczynności w nadczynność tarczycy czy odwrotnie? Pacjenci ze zdiagnozowanymi chorobami tarczycy powinni pozostawać pod opieką endokrynologia i wykonywać okresowo badania kontrolne z uwagi na ryzyko przekształcenia się niedoczynności w nadczynność tarczycy lub odwrotnie. Warto zapamiętać, że nadmierna podaż jodu lub hormonów tarczycy u pacjentów z hipotyreozą może doprowadzić do hipertyreozy. Z kolei przedawkowanie tyreostatyków, stosowanych w leczeniu nadczynności tarczycy, może skutkować niedoczynnością. Hipotyreoza może być także skutkiem ubocznym leczenia jodem promieniotwórczym. Czytaj też: Pierwotna niedoczynność tarczycy - przyczyny i objawy Objawy niedoczynności tarczycy u dzieci i dorosłych Niedoczynność tarczycy - dieta odchudzająca. Jadłospis Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Bibliografia do artykułu Katarzyna Łącka, Adam Czyżyk, Leczenie niedoczynności tarczycy, Farmacja współczesna 2008; 1: 222-230. Małgorzata Gietka-Czernel, Postępy w laboratoryjnej diagnostyce czynności tarczycy, Borgis - Postępy Nauk Medycznych 2/2008, s. 83-91. Zobacz więcej Do charakterystycznych symptomów, które sugerują występowanie niedoczynności tarczycy należą: przyrost masy ciała (pojawia się nadwaga i wzrasta ryzyko otyłości) suche, łamliwe włosy, nadmierne wypadanie włosów. Niedoczynność tarczycy u kobiet może być przyczyną zaburzeń miesiączkowania, niepłodności i trudności z Czy niedoczynność tarczycy wpływa na tycie? Czy istnieje związek pomiędzy subkliniczną niedoczynnością tarczycy, a przyrostem masy ciała? Czy leczenie hipotyreozy spowoduje zmniejszenie wagi? Niedoczynność tarczycy a tycie Tycie to podstawowy objaw niedoczynności tarczycy (hipotyreozy). Istotą choroby jest niedobór hormonów tarczycy w organizmie, który powoduje liczne dolegliwości. Jednym z najbardziej charakterystycznych objawów jest spowolnienie przemiany materii, które skutkuje przyrostem tkanki tłuszczowej. Hipotyreoza wpływa także na wzrost stężenia lipoprotein niskiej gęstości, czyli cholesterolu frakcji LDL (nazywanego złym), przy jednoczesnym spadku stężenia lipoprotein o wysokiej gęstości, inaczej cholesterolu frakcji HDL (dobrego cholesterolu). Przyrost masy ciała w przebiegu niedoczynności tarczycy wiąże się nie tylko ze wzrostem tkanki tłuszczowej, ale także z zaburzeniami w gospodarce węglowodanowej i wodno-elektrolitowej. U chorych obserwuje się wzrost retencji płynów, co powoduje uogólniony obrzęk tkanki podskórnej. Cechą charakterystyczną obrzęków towarzyszących niedoczynności tarczycy jest to, że ich uciśnięciu nie występuje dołek, który obserwuje się przy obrzękach występujących u chorych na niewydolność krążenia. Tycie i inne objawy niedoczynności tarczycy Tycie to nie jedyny symptom niedoczynności tarczycy. Choroba wywołuje cały zespół objawów, wśród których wymienić można: zaparcia, wodobrzusze, zmniejszoną tolerancję wysiłku, niedokrwistość, senność, zaburzenia pamięci i koncentracji, bradykardię (spowolnienie pracy serca), spowolnienie ruchów i mowy, osłabienie siły mięśniowej, obfite miesiączki i cykle bezowulacyjne u kobiet, suche, łamliwe i nadmiernie wypadające włosy. Subkliniczna niedoczynność tarczycy a tycie Oprócz jawnej niedoczynności tarczycy w medycynie wyróżnia się też postać subkliniczną choroby, która przebiega bez charakterystycznych objawów klinicznych. Skąpoobjawowej hipotyreozy nie rozpoznamy zatem po przyroście masy ciała ani innych symptomach. Co więcej, subkliniczna niedoczynność tarczycy jest trudna do wykrycia nawet w badaniach laboratoryjnych. Postać jawną rozpoznaje się przy niskim stężeniu hormonów tarczycy (głównie fT4, czyli wolnej tyroksyny) i podwyższonym stężeniu TSH (tyreotropiny wydzielanej przez przysadkę mózgową), natomiast subkliniczna wymaga badań dodatkowych, gdyż w wielu przypadkach stężenia TSH i fT4 mieszczą się w wartościach referencyjnych (ewentualnie w wynikach badań obserwuje się nieznacznie podwyższone TSH). Dlaczego przy niedoczynności tarczycy się tyje? Dlaczego niedoczynności tarczycy powoduje tycie? Hormony wydzielane przez gruczoł tarczowy w około 30 procentach odpowiadają za zużycie energii. Niedobór hormonów tarczycy wynikający z obniżonej aktywności tarczycy powoduje spowolnienie metabolizmu. W konsekwencji chorzy, dostarczając taką samą ilości kalorii wraz pożywieniem, przybierają na wadze. Korelacja między podwyższonym stężeniem TSH a nadwagą i otyłością jest potwierdzona badaniami. Statystycznie osoby ze zwiększoną zawartością tkanki tłuszczowej mają podwyższone stężenie TSH i obniżone stężenie hormonów w surowicy krwi. Co ciekawe, obserwacje pacjentów leczonych bariatrycznie wykazały, że spadek masy ciała powodował także spadek stężenia tyreotropiny do wartości prawidłowych. Niedoczynność tarczycy - tycie po lekach? Pacjenci z niedoczynnością tarczycy często zastanawiają się w jaki sposób leczenie wpłynie na zawartość tkanki tłuszczowej w organizmie. Leczenie hipotyreozy polega na uzupełnianiu niedoboru hormonów. Pacjenci zażywają lewotyroksynę – otrzymywaną syntetycznie sól sodową lewoskrętnej tyroksyny. Powszechnie uważa się jednak, że leczenie hormonami pomoże przyczynić się do nadwagi lub otyłości. Jak będzie w przypadku zażywania hormonów tarczycy? Odpowiednia dawka lewotyroksyny wpłynie na normalizację stężenia TSH, a jednocześnie przyspieszy metabolizm organizmu do prawidłowego poziomu, co przy racjonalnej diecie powinno przywrócić prawidłową masę ciała u pacjenta. Dawka hormonów powinna być ustalona przez lekarza, a pacjent powinien ściśle przestrzegać dawkowania. Przedawkowanie hormonów może bowiem doprowadzić do nadmiernego spadku wagi. Wiele badań potwierdziło spadek masy ciała i BMI na skutek leczenia hipotyreozy. Należy jednak zaznaczyć, że istnieją także badania kliniczne przeczące tej tezie. Co bardzo istotne terapii lewotyroksyną nie można traktować jako sposobu na kontrolę masy ciała u pacjentów bez dysfunkcji gruczołu tarczowego. Czytaj też: Objawy niedoczynności tarczycy u dzieci i dorosłych Zioła na niedoczynność tarczycy - zastosowanie w leczeniu Nieleczona niedoczynność tarczycy - skutki dla organizmu Treści z działu "Wiedza o zdrowiu" z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Wydawca nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Bibliografia do artykułu Katarzyna Krekora-Wollny, Niedoczynność tarczycy a otyłość, Forum Zaburzeń Metabolicznych 2010, tom 1, nr 1, 63–65). Adam Stangierski, Związek między funkcją tarczycy, składem ciała, poziomem ghreliny i łaknieniem. Rozprawa doktorska, Poznań 2013. Zobacz więcej
3. Owsianka na niedoczynność tarczycy. Owsiankę możesz jeść z plasterkami jabłka, kiwi, truskawek i brzoskwiń. Stymuluje ona trawienie i pomaga regulować pracę jelit, która jest częstym problemem przy niedoczynności tarczycy. Zawartość jodu wspomoże zarówno funkcje metaboliczne jak i hormonalne. Nie możemy zapomnieć, że
data publikacji: 07:00 ten tekst przeczytasz w 2 minuty Popularnymi produktami łagodzącymi problemy z pęcherzem są żurawina, rumianek czy aronia. Istnieją również produkty, które jedynie potęgują na ból pęcherza. Czego unikać? Pair Srinrat / Shutterstock Produkty, których należy unikać, gdy masz problemy z pęcherzem Produkty, które pomagają, gdy masz problemy z pęcherzem Jeśli cierpisz z powodu bólu wywołanego nadreaktywnością pęcherza moczowego (OAB), zespołem bólu pęcherza moczowego lub śródmiąższowym zapaleniem pęcherza moczowego (IC), prawdopodobnie znasz uczucie dyskomfortu towarzyszące codziennym czynnościom. Przede wszystkim powinieneś przebywać pod stałą kontrolą lekarza, aby nie doprowadzić do poważnych chorób nerek. Istnieje jednak dodatkowy sposób na złagodzenia bólu pęcherza i kontrolowania objawów jest nim odpowiednia dieta. Wyeliminowanie podrażniających i jedzenie kojących pokarmów powinno złagodzić przewlekły ból pęcherza. Zapalenie pęcherza - przyczyny, objawy, leczenie. Leki na zapalenie pęcherza moczowego Dalsza część pod wideo. Produkty, których należy unikać, gdy masz problemy z pęcherzem Przede wszystkim wyeliminuj pikantne produkty. Ostre papryczki, czerwony pieprz, chrzan, dania kuchni meksykańskiej, tajskiej czy indyjskiej mogą jedynie podrażniać twój pęcherz. Podobnie produkty kwaśne, w tym owoce takie jak grejpfrut, cytryna, pomarańcza. Wyeliminować należy również wszelkie produkty moczopędne. Należą do nich między innymi alkohole, w szczególności piwa i wina. Pomidory oprócz dużych ilości moczopędnego potasu naturalnie zawierają w sobie również glutaminian sodu, który także negatywnie oddziałuje na pęcherz. Z kolej kawa i herbata są źródłem drażniącej pęcherz kofeiny. Należy także unikać napojów gazowanych, które zawierają dwutlenek węgla oraz sztuczne słodziki. Domowe sposoby na zapalenie pęcherza moczowego Produkty, które pomagają, gdy masz problemy z pęcherzem W celu zmniejszenia przykrych dolegliwości powinniśmy wybrać dietę niskohistaminową. Zawartość histaminy jest najniższa w produktach świeżych i rośnie wraz z procesami prowadzącymi do psucia się jedzenia. Nie należy spożywać także wielokrotnie odgrzewanych dań. Wprowadź do swojej diety nabiał oraz jajka. Mięso świeże lub mrożone np. kurczak, indyk, wołowina, wieprzowina i jagnięcina. Wszelkie świeże warzywa z wykluczeniem pomidorów. Owoce między innymi jagody, banany, borówki, porzeczki. Warto wprowadzić także płatki owsiane lub jaglane, siemię lniane oraz chleb żytni. Zalecane jest picie wody oraz mleka o niskiej zawartości tłuszczu. Wypróbuj też herbatkę ziołowo-owocową na pęcherz i drogi moczowe, która wspomaga ich prawidłowe funkcjonowanie. Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Potrzebujesz konsultacji lekarskiej lub e-recepty? Wejdź na gdzie uzyskasz pomoc online - szybko, bezpiecznie i bez wychodzenia z domu. zdrowe odżywianie zasady zdrowego odżywiania herbata zioła Dlaczego po piwie od razu chce nam się sikać? Te napoje szybko wypełniają pęcherz Poranna "mała czarna", piwo do obiadu, kieliszek wina do kolacji, a po chwili nieprzyjemne uczucie pełnego pęcherza. Wyjaśniamy, dlaczego po wypiciu niektórych... Tomasz Gdaniec Jesz codziennie to samo? Zobacz, jak to psuje twój organizm Jako ludzie mamy skłonność do popadania w nawyki, które nie zawsze mają dobry wpływ na nasze zdrowie. Współczesny świat narzuca szybkie tempo życia i zmusza do... Julia Dobranowska Co jeść, gdy bolą kolana? Dzięki tym produktom poczujesz ulgę Ból, obrzęk czy sztywność stawów w tym stawu kolanowego to częste objawy rozwijającego się w naszym organizmie stanu zapalnego. Na rynku dostępnych jest wiele... Sandra Kobuszewska Produkty, które wymiatają złogi z tętnic i udrażniają żyły. To warto jeść i pić codziennie W naszych tętnicach mogą powstawać niebezpieczne dla naszego życia i zdrowia złogi. Czasami są one przyczyną zawału serca lub wylewu. Złogi powstają między innymi... Joanna Murawska Najgorsze nawyki przed zaśnięciem Sen stanowi formę odpoczynku i relaksu po ciężkim dniu. Jest bardzo ważny, gdyż pozwala organizmowi na regenerację zarówno fizyczną, jak i psychiczną. Wiele osób... Ada Gryning Ten napój obniża poziom cukru we krwi. Pij od razu po posiłku Zbyt wysoki poziom cukru we krwi to niekorzystne zjawisko związane często z cukrzycą lub insulinoopornością. Jedną z najważniejszych metod regulowania stężenia... Marlena Kostyńska Co się dzieje z twoim cholesterolem, kiedy pijesz piwo? Piwo wytwarzane jest przeważnie z drożdży, chmielu i słodu, a dzięki tym surowcom w jego składzie znajdziemy witaminy, minerały, antyoksydanty i fitosterole. W... Marlena Kostyńska Dieta przy dnie moczanowej – charakterystyka choroby, zasady diety, produkty [WYJAŚNIAMY] Dna moczanowa to inaczej podagra. Jest to choroba metaboliczna wywoływana przez odkładanie się kryształków kwasu moczowego w stawach i tkankach okołostawowych. W... Marta Pawlak Najlepsze diety dla twojego serca. Tak zbijesz ciśnienie i cholesterol Dieta jest jednym z najlepszych sposobów ochrony serca. To, co jesz, ma wpływ na stan zapalny, ciśnienie krwi, poziom cholesterolu. Dlatego tak ważny jest dobór... Joanna Murawska Napój na wysoki cholesterol. Zmieszaj dwa składniki i pij raz dziennie Wysoki cholesterol to przypadłość, której nie należy lekceważyć. Chociaż cholesterol jest potrzebny do prawidłowego funkcjonowania organizmu, nie powinien on... Marlena Kostyńska

Pierwotna niedoczynność tarczycy. Pierwotna niedoczynność tarczycy to najczęstszy rodzaj niedoczynności tarczycy. Przyczyną tej choroby może być zapalenie tarczycy, wycięcie tarczycy, czy choroba Hashimoto. W przypadku choroby Hashimoto, układ odpornościowy atakuje tarczycę, co prowadzi do zmniejszenia wydzielania hormonów tarczycy.

Często problemy związane z pęcherzem moczowym związane ze zmianami związanymi z wiekiem i, oczywiście, przyjemne w tym niewiele. Problemy tego rodzaju powodują, że człowiek rezygnuje z nawykowego trybu życia i wywołuje stres. Jednak choroba pęcherza moczowego nie zawsze jest konsekwencją starzenia się. Zjawisko to jest dość powszechne wśród osób w średnim wieku. Czasami choroby pęcherza mogą wskazywać na obecność ukrytych problemów zdrowotnych. Ilive reprezentuje 10 chorób, które mogą sygnalizować problemy z pęcherzem. Bezdech senny Bezdech senny - epizodyczne wstrzymanie oddechu podczas snu, które powoduje, że osoba się budzi. Kiedy takie przestoje wystąpią, osoba automatycznie wstaje i idzie do toalety. Rano są wspomnienia tylko o pójściu do toalety. Objawy zatrzymania snu obejmują również chrapanie i senność w ciągu dnia. Nieleczona cukrzyca Niewystarczająco skuteczne leczenie cukrzycy jest bezpośrednio związane z częstym oddawaniem moczu. Brak leczenia prowadzi do uszkodzenia nerwów, które przenoszą sygnał do pęcherza. Przejawia się w precedensach nietrzymania moczu i częstych pragnieniach oddawania moczu, więc organizm próbuje pozbyć się nadmiaru glukozy. Niedoczynność tarczycy Niedoczynność tarczycy jest zmniejszeniem zdolności do pracy tarczycy, która pomaga regulować procesy metaboliczne w organizmie. Ponadto, w procesie rozwoju tej choroby, wpływają na nerwy, które przenoszą sygnały nerwowe do pęcherza. Niedoczynność tarczycy charakteryzuje się nietrzymaniem moczu i częstym oddawaniem moczu. Objawy te są jednak wtórne, podstawowe - sucha skóra, zmęczenie, utrata włosów i przyrost wagi. Choroby prostaty Cewka moczowa u mężczyzn znajduje się w gruczole prostaty. Kiedy gruczoł jest powiększony, cewka moczowa zostaje ściśnięta. Prowadzi to do szybkiego i nocnego oddawania moczu i nietrzymania moczu. [1], [2], [3], [4], [5], [6], [7] Zakażenie układu moczowego Przyczyną zakażenia są patogenne mikroorganizmy. U mężczyzn zakażenie występuje rzadziej niż u kobiet. Osoba może odczuwać pieczenie podczas oddawania moczu, zmienia się także zapach i kolor moczu. Otyłość Otyłość może być obarczona nie tylko rozwojem cukrzycy typu 2 i współistniejącymi chorobami, ale także przejawem nietrzymania aktywności fizycznej, kichania i kaszlu. Faktem jest, że u osób otyłych, mięśnie dna miednicy doświadczają dużego obciążenia, co prowadzi do osłabienia zwieracza cewki moczowej, ponieważ nie zamyka się szczelnie nawet po oddaniu moczu. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego W przebiegu tej przewlekłej choroby pęcherza występuje podrażnienie błony śluzowej. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego objawia się częstym pragnieniem oddawania moczu i bólu podczas seksu i menstruacji. Wszechmoc narządów Pod wpływem grawitacji pęcherz porusza się w dół. Nazywa się to pominięciem pęcherza. Jest to spowodowane osłabieniem więzadeł i mięśni dna miednicy, które utrzymują pęcherz na miejscu. Oznaki tej choroby są uczuciem niepełnego opróżniania, nietrzymania moczu, częstego oddawania moczu lub ciężkości w obszarze pochwy. Odwodnienie Kiedy w organizmie nie ma wystarczającej ilości płynów, mocz może mieć nieprzyjemny zapach i ciemny żółty odcień. Występuje również ból głowy, suchość skóry, zawroty głowy i senność. Przyczynami odwodnienia może być aktywność fizyczna, wymioty, biegunka i cukrzyca. [8], [9], [10], [11], [12], [13], [14], [15] Choroby nowotworowe Krew w moczu, ból podczas oddawania moczu i częste pragnienia mogą wskazywać na przejście komórek nowotworowych do innych części ciała. Podobne problemy z pęcherzem mogą dotyczyć raka pęcherza moczowego, raka miedniczek nerkowych, raka nerki i raka moczowodu. [16], [17], [18], [19], [20], [21], [22], [23]
vnp5cbo.
  • gm0o0clzcw.pages.dev/99
  • gm0o0clzcw.pages.dev/69
  • gm0o0clzcw.pages.dev/52
  • gm0o0clzcw.pages.dev/85
  • gm0o0clzcw.pages.dev/14
  • gm0o0clzcw.pages.dev/13
  • gm0o0clzcw.pages.dev/31
  • gm0o0clzcw.pages.dev/95
  • niedoczynność tarczycy a pęcherz